SEW 470 to niemiecka norma techniczna zatytułowana „Hitzebeständige Walz- und Schmiedestähle” (Stale walcowane i kute odporne na wysokie temperatury), opublikowana w lutym 1976 roku.
Zakres normy SEW 470:
- Skład chemiczny: Norma określa dopuszczalne zakresy zawartości pierwiastków stopowych, takich jak węgiel (C), chrom (Cr), nikiel (Ni), krzem (Si), mangan (Mn) i inne, które determinują właściwości żaroodporne stali.
- Właściwości mechaniczne: Określa minimalne wartości wytrzymałości na rozciąganie, granicy plastyczności oraz wydłużenia dla poszczególnych gatunków stali w różnych stanach dostawy.
- Formy wyrobów: Obejmuje wyroby hutnicze, takie jak blachy, pręty, rury i profile, przeznaczone do zastosowań w warunkach wysokotemperaturowych.
Przykładowe gatunki stali według SEW 470:
- X10CrAlSi7 (1.4713): Ferrytyczna stal żaroodporna z dodatkiem aluminium i krzemu, odporna na utlenianie w temperaturach do około 800°C. Stosowana w budowie pieców przemysłowych i inżynierii aparaturowej.
- X10CrAlSi18 (1.4742): Ferrytyczna stal z 18% zawartością chromu oraz dodatkiem aluminium i krzemu, wykazująca odporność na działanie wysokich temperatur.
- X10CrAlSi25 (1.4762): Ferrytyczna stal o wysokiej zawartości chromu (23-25%) z dodatkiem aluminium i krzemu, odporna na utlenianie do temperatury 1150°C. Wykorzystywana w przemyśle energetycznym i metalurgicznym.
- X8CrNi25-21 (1.4845): Austenityczna stal chromowo-niklowa, odporna na utlenianie w temperaturach do około 1050°C. Stosowana w częściach i podzespołach obciążonych mechanicznie, pracujących w wysokich temperaturach.
Zastosowanie normy SEW 470:
Norma SEW 470 jest stosowana w przemyśle energetycznym, chemicznym, petrochemicznym oraz metalurgicznym, gdzie wymagane są materiały zdolne do pracy w ekstremalnych warunkach temperaturowych i środowiskowych.
Uwagi:
Należy zauważyć, że normy techniczne mogą ulegać aktualizacjom i zmianom. W związku z harmonizacją standardów europejskich, niektóre gatunki stali mogą być obecnie klasyfikowane według norm EN, takich jak EN 10095 czy EN 10088-1.
Przy doborze materiałów do konkretnych zastosowań zaleca się konsultację z aktualnymi normami oraz specjalistami w dziedzinie materiałoznawstwa.